Σελίδες

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Άλλος ένας παχουλοκομψός...

Ψάχνοντας στο internet βρήκα το παρακάτω κείμενο  σε μια δημοσίευση ενός παχουλοκομψού, διαβάστε το και συμπονέστε!

Διαιτα ξεκινησα το πήρα αποφαση,
δεν μπορω να ζω αλλο σε αυτη την κολαση,
τα κιλα για να χασω ειναι πολλα,
αλλα ξεκινησα με χαρα,
και με συμπαρασταση εσας,
δεν εχω να φοβαμαι τιποτα ποια.
Τερμα τα λουκανικακια,
και τα πανσετακια,
στα σκουπιδια πεταξα ολα τα πατατακια.
για κουρασαν δεν το συζητω,
γαλοπουλα βραστη θα προτιμω,
τα αναψυχτικα που επινα, ειναι παρελθον
ματυρ μου ο ιδιος ο θεος.
Το μονο που θα πινω ειναι φυσικος χυμος,
που ειναι διαιτητικος και υγιεινός.
Τα παντα που θα τρωω θα ειναι ψητα η βραστα
τερμα λεμε τα τηγανητα,
και καθε λογης παχυντικα.
Τα κιλα που εχω φτασει ειναι 155,
και πριν 2 χρονια ημουνα 75,
η στεναχωρια μου μεγαλη ,
και με πιάνει μια ζαλη.
Στο δρομο οταν περπατω,
λαχανιαζω στο λεπτο,
την καρδια μου ολο πιάνω
νομιζοντας οτι θα πεθάνω.
πεζουλι ψαχνω να ξαποστασω,
και την μοιρα μου να κλαψω.
κραμπες παθαινω στο στομαχι,
και τραβηγματα νιωθω πισω στην πλατη,
ολα τα συμπωματα ειναι απο την παχυσαρκια,
μου το ειπε η καρδιολογος μου που την λενε Λια.
τα ρουχα που φορω,
δεν ειναι αυτα που ποθω
ημουν μαθημενος με τις φιρμες,
αυτα που σας λεω δεν ειναι φημες.
σε ταξι μπηκα για να παω στο γιατρο μου,
την ζωνη προσπαθησα να φορεσω για το καλο μου,
αστυνομικος με σταματησε και με ειδε διχως ζωνη,
το μπλοκακει του παιρνει και αρχιζει να σημειωνει,
και εγω πανικοβλητος να του ζητω συγγνωμη
και λεγοντας του οτι δεν με χωρουσε η ζωνη.
η παχυσαρκια δεν ειναι λυση, ο καθενας απο εμας
μπορει να αδυνατισει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου